نی یک ساز بادی است. نی ایرانی چند نوع است: نی دوزله، نی قرینی، نی هفت بند و ....

نی هفت بند از نی ساخته می شود و به گونه ای برش داده می شود که شامل هفت نی از بالا به پایین است. نی هفت بند یا نی دارای پنج سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت است که توسط انگشت دوم و چهارم یک دست و انگشت اول تا چهارم دست دیگر پوشانده می شود. صدای آن به 3 اکتاو و چندین تن می رسد. دارای 5 باس (1)، بیس سبک (1 پیانو یا 1 پیانو)، ساب، غیث و پست غیث (تا F) است که نت Si در بیس آن بر روی نی نیست و نوازندگان آن را برابر با آنها می نوازند. یادداشت. لب به طور کلی طرز بازی ذرت به این صورت است که آن را بین دو دندان نیش قرار داده و زبانه را از زیر و پشت حرکت می دهد و به طور کلی نحوه بازی ذرت بر دو نوع است: نایب اسدالله و کسایی.

نی یا نی هفت بند از سازهای بادی ایرانی است. آموزش نی در کرج



نی هفت بند از گیاه نی تهیه می شود. برای ساختن چنین شاخه ای آن را به گونه ای برش می دهند که از بالا به پایین دارای هفت نخ باشد و به زودی به صورت مصنوعی (اصلاح شده توسط لاستیک) انجام می شود. هفت سیم یا به نام نی دارای پنج سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت است که انگشت دوم و چهارم یک دست و انگشت اول تا چهارم دست دیگر است.

معمولاً نوک بین دو دندان نیش قرار می گیرد و زبان در پایین و پشت گرد می شود، اما استادانی مانند جمشد عندلبی زبان را در بالا قرار می دهند. سخت ترین کار در آهنگسازی ایجاد صدا است و برای انگشتان دست آسان است. به طور کلی دو نوع بازی سر وجود دارد: نایب اسدالله و کسایی. از معلمان مهدی خان نوی، حسین یائوری، حسن کسایی، حسین المامی، جمشید عندلیبی، محمد موسوی، حسن ناهید، محمدعلی کییی نژاد، بهزاد فرهری و عبدالنقی افشارنیا، حمیدرضا زابلی را می توان نام برد. viola-music.com

تاریخچه مختصری از گیاهان

نی به عنوان قدیمی ترین ساز موسیقی بشر شناخته می شود. نتایج تحقیقات انجام شده در این منطقه، قدمت استفاده از علف‌ها برای ساخت سازهای بادی در کوه‌های آمریکای جنوبی (در پرو) را به ده هزار سال برمی‌گرداند. هنرمندان ایران در نمایشگاه‌های کوچک خود تصاویری از جلسات و طبل‌های «فلوت» و سما را از هزار سال پیش به نمایش می‌گذارند. علف در موسیقی دراویش ترک استانبول و قونیه نقش ویژه ای دارد و در مراسم ذکر همیشه صدای چمن به گوش می رسد.

نزدیک بودن صدای نی به صدای انسان و ویژگی های آکوستیک این ساز آن را به نمادی از روح انسان تبدیل کرده است. پنج هزار سال پیش او را با جسد کارگر نی در مصر دفن کردند! با این باور که روح نوازنده در ساز می ماند. بسیاری از شاعران ایرانی که ساز و کوزه می نواختند در ادبیات فارسی جایگاهی محوری داشتند و در اشعار خود جایگاه ویژه ای داشتند. گیاه نی با توجه به آب و هوا و خاک مناطق مختلف جهان بسیار متفاوت است و مردم به روش های مختلفی از آن برای ساخت سازهای بادی استفاده می کنند. اما به طور کلی، هر ساز بادی از دو بخش اصلی تشکیل شده است، یکی مولد صدا و دیگری لوله تشدید کننده. تفاوت کمی در شکل لوله نی، ژنراتور و نحوه ساخت آن در فرهنگ های مختلف وجود دارد.