لاستیک یا نام دیگر آن کائوچو یا ساپوود ماده ای بسیار چسبنده است که از تنه درختان خارج می شود و بوی بسیار بدی می دهد و در شرایط خاصی بسیار سفت می شود. در زمان های قدیم از برگ ها یا رزین برای ساختن چسب و مواد مشابه استفاده می کردند. در این مقاله با سیماب رزین همراه باشید تا مواردی مانند لاستیک چیست؟، کاربردهای لاستیک چیست؟، انواع لاستیک و محصولات رزینی را از کجا بخریم.

رزین چیست؟


رزین ماده ای متشکل از ترکیبات مصنوعی یا طبیعی است که ویسکوزیته بالایی دارند. تفاوت رنگ رزین از زرد تا قهوه ای است که در صورت به دست آوردن طبیعی رزین شفاف بوده و قابلیت اشتعال بالایی دارد. همچنین رزین ماده ای است که سختی و کدورت متفاوتی دارد. حلال های رزین حلال های آلی مانند اتر هستند که به خوبی در رزین حل می شوند اما در آب حل نمی شوند. تفاوت رزین طبیعی و مصنوعی در نوع ساخت و خواص شیمیایی آن است. در مقایسه با رزین طبیعی، رزین مصنوعی پایدارتر و صاف تر است. رزین طبیعی به طور طبیعی از ترشح درختانی مانند کاج و یا در نتیجه آسیب به پوست درختان در اثر رعد و برق، باد، آتش سوزی و ... به دست می آید که خشک شدن رزین ها به خودی خود اتفاق نمی افتد و باید تحت شرایط خاصی انجام شود. شرایط و ترکیب با سخت کننده ها و رعایت اندازه گیری ها و نسبت های بین دو ماده.

برای اینکه ضایعات مفید و کاربردی باشند، فرآیند پخت آن باید دنبال شود. رزینی که قادر به انتقال تنش بین الیاف، اتصال آنها و محافظت بهینه از عناصر خارجی در صنایع، معماری داخلی، صنایع دستی، هنرهای تجسمی و تزئینی، ساخت پلاستیک، چسب و جوهر، چاپ سه بعدی و سطوح است. رنگ کنید. اغلب از لاک استفاده می شود.

انواع رزین

لاستیک ماده ای است که به طور طبیعی در طبیعت، در تنه درختان و گیاهان مصنوعی وجود دارد. لاستیک بر اساس ترکیب شیمیایی و کاربرد آن طبقه بندی می شود. همچنین دارای هنر و صنایع دستی، پلیمر و غیره است. بهترین رزین طبیعی یا گیاهی از برگ درخت کاج استخراج می شود و بوی بسیار قوی دارد. رنگ این نوع رزین گیاهی از شفاف تا قهوه ای متفاوت است و سخت تر از خاک است. برخی از رزین ها به دلیل داشتن ترکیبات فرار بسیار فرار هستند. شناسایی بقایای گیاهی در درختان باید بسیار با دقت انجام شود، زیرا برخی از آنها حاوی هپتان، یک ماده بسیار خطرناک، یک هیدروکربن قابل اشتعال و انفجار است. به دلیل سختی رزین گیاه، ماده ای محبوب و تزئینی ایجاد می شود که اغلب به رنگ طلایی تیره، رنگ معمولی رزین گیاهی است. کهربایی در رنگ های دیگری مانند آبی نیز موجود است که نادر است. رزین ها و پلیمرهای مصنوعی با توجه به حساسیت به گرما به دو گروه ترموست (گرمای سخت) و ترموپلاستیک (گرمای نرم) تقسیم می شوند. انواع لاستیک:

1- رزین اکریلیک:

رزین های اکریلیک از ترکیباتی مانند اسید اکریلیک، متاکریلیک اسید یا سایر ترکیبات مرتبط ساخته می شوند. شفاف است و استحکام کششی خوبی دارد. رزینی که در برابر اشعه UV و ضربه مقاوم است. رزین اکریلیک یک ماده پلاستیکی است که گرما تولید می کند و یکی از رایج ترین رزین هایی است که برای ساخت رنگ های مبتنی بر آب استفاده می شود. رزین اکریلیک یک لایه نازک، براق و ضد آب روی چوب تشکیل می دهد. سه نوع رزین اکریلیک وجود دارد: ترموست، ترموپلاستیک و لاتکس.

یکی از ویژگی های نوع لاتکس این است که لایه ای نازک بر روی سطوح ایجاد می کند که از نفوذ آب و رطوبت جلوگیری می کند اما زمانی که سطوح را با بخارشوی تمیز می کنند مقاومت چندانی از خود نشان نمی دهند و سطوح تمیز و شفاف هستند. نوع ترموستاتیک رزین اکریلیک براقیت و محافظت بهتری نسبت به نوع ترموپلاستیک دارد. به علاوه درصد جامد بهتری در محلول اسپری دارند و مقاومت شیمیایی بیشتری نسبت به ترموپلاستیک ها دارند. رزین اکریلیک ترموپلاستیک گروه فعالی ندارد و وزن مولکولی نسبتاً بالایی دارد. رزین اکریلیک دارای خاصیت ارتجاعی بسیار بالایی است که می تواند بدون ایجاد ترک در لایه نازک چوب منقبض و کشیده شود. از آنها برای پانل های ساختاری و تزئینی، چسب ها، الاستومرها، پوشش ها، پانل های شفاف و کاشی ها استفاده می شود.

2- لاستیک آلکیدی:

رزین آلکیدی به طور گسترده در تولید رنگ روغن استفاده می شود. این نوع رزین از خانواده رزین های پلی استر می باشد. اما تفاوت آن با پلی استر در این است که پلی استرها نیاز به پخت دارند، اما رزین های آلکیدی در معرض هوا قرار می گیرند تا خشک شوند یا به اصطلاح خشک می شوند. این رزین از ترکیب و واکنش یک روغن با یک الکل چند عاملی و یک اسید یا انیدرید چند عملکردی تشکیل می شود. مقاومت شیمیایی و خواص الکتریکی و حرارتی بسیار خوبی دارند. اگر مقدار روغن مصرفی در ترکیب بیشتر باشد این نوع رزین روغنی می شود. این نوع رزین برای سازه های چوبی در معرض آب و رطوبت بسیار عالی است، زیرا لایه ای مقاوم، ضد آب و بادوام را روی سطح تشکیل می دهد. یکی از کاربردهای رزین آلکیدی، ترمیم چوب های رنگ شده قدیمی است. رزین های آلکیدی ارزان هستند و به عنوان عایق های الکتریکی، قطعات الکترونیکی، پرکننده ها و رنگ ها استفاده می شوند.

رزین 3-وینیل استر:

رزین وینیل استر یک رزین ترموست است که حاصل واکنش رزین اپوکسی با اتیلن کربوکسیلیک اسید غیراشباع است. این نوع رزین خواص شیمیایی و مکانیکی بسیار خوبی دارد و در برابر خوردگی و هیدرولیز بسیار مقاوم است. این نوع رزین زمانی استفاده می شود که انعطاف پذیری یک لایه نازک رنگ در اولویت باشد.

4- رزین پلی استر:

رزین پلی استر نوعی رزین مصنوعی است که از ترکیب اسیدهای دو عملکردی و الکل های چند کاره تشکیل می شود. ماده اولیه رایج برای تولید پلی استر انیدرید مالئیک با دو گروه عاملی اسیدی است. اولین شکل رزین پلی استر شبیه مایع مربا مانند (بسیار انعطاف پذیر) است که پس از ترکیب با یک سخت کننده سخت و سفت می شود. مقدار پلی استر پس از عمل آوری کاهش می یابد زیرا هنگامی که سخت می شود و با سخت کننده ترکیب می شود، مولکول ها به هم می رسند و مقداری از مایع تبخیر می شود. این رزین دارای بوی تند است و مقاومت بسیار خوبی در برابر حرارت، مواد شیمیایی و آتش از خود نشان می دهد. برای نگهداری صحیح رزین پلی استر باید آن را در جای خنک و تاریک قرار دهید تا بتوان برای مدت طولانی از آن استفاده کرد. آنها معمولاً ارزان هستند و برای ساخت و ساز، لمینیت، درزگیرهای تعمیر خودرو، میله های اسکی، میله های ماهیگیری، قطعات هواپیما و کشتی، پوشش ها، لوازم تزئینی و بطری ها استفاده می شوند.

5- رزین اپوکسی:

رزین های اپوکسی که پلی اپوکسیدها نیز نامیده می شوند، نوعی پلیمر هستند که حاوی پیش پلیمرهای واکنش پذیر و گروه های اپوکسید هستند. رزین اپوکسی ترکیبی از رزین و هاردنر است. این نوع رزین ها کاربرد فراوانی دارند و در تعمیر، تقویت و مقاوم سازی سازه ها از جمله محصولات کامپوزیت کاربرد دارند. از این نوع رزین می توان برای ساخت بتن مسلح نیز استفاده کرد. رزین اپوکسی مقاومت حرارتی و شیمیایی عالی و خاصیت چسبندگی بسیار بالایی دارد. رزین اپوکسی به دلیل خاصیت عایق الکتریکی بالا در ساخت قطعات الکتریکی مانند ژنراتور در صنعت برق کاربرد دارد. همچنین در صنعت هوافضا در لمینت ها، چسب ها، کفپوش ها، آسترها، پروانه ها و پوشش های سطحی، ساخت هواپیما و بست ها استفاده می شود.

6- رزین فنولیک:

رزین فنولیک نوعی رزین ترموست است. مقاوم در برابر حرارت و خوردگی است و مقاومت بالایی در برابر خوردگی شیمیایی و نفوذ حرارت دارد. ماشین کاری این نوع چسب آسان است. در چسب، گچ تخته، قطعات الکتریکی، گچ، گچ سیمان، چسب و اشباع استفاده می شود.

7- رزین های پلی کربنات:

رزین پلی کربنات یک ترموپلاستیک است که معمولا از بیسفنول A و فسژن تولید می شود. آنها دارای ضریب شکست بالا، پایداری ابعادی الکتریکی و حرارتی، مقاومت در برابر لکه و مقاومت در برابر انتشار هستند. برای جایگزینی فلزات، کلاه ایمنی، عینک، قطعات الکتریکی، فیلم عکاسی و عایق استفاده می شود.

8- Polyamidhartser:

این نوع رزین دارای یک گروه آمید به عنوان بخشی تکرار شونده از زنجیره های مولکولی است. آنها به راحتی شکل می گیرند، قوی، بادوام و سبک وزن هستند. رزین های پلی آمیدی ضریب اصطکاک پایینی دارند و در برابر مواد شیمیایی و سایش مقاوم هستند. رزین های پلی آمید برای بخیه ها، بسته بندی، نوارهای ساعت، بلبرینگ های بدون روغن کاری، الیاف، چرخ دنده ها و لاستیک ها استفاده می شود.

9- رزین پلی اورتان:

این نوع رزین ها کوپلیمری حاوی ترکیبات پلیول و ایزوسیانات هستند. رزین های پلی یورتان انعطاف پذیری فیلم و چسبندگی بالایی به بستر دارند. همچنین این نوع رزین تعادل خوبی در ازدیاد طول و سختی دارد. برای چسب ها، الاستومرها، عایق ها و پوشش های فوم استفاده می شود.

10- آنقدر گرم است که در معبد خواهید مرد:

رزین های سیلیکونی پایداری و انعطاف پذیری حرارتی و اکسیداتیو عالی دارند و همچنین آبگریز هستند. رزین سیلیکون به دلیل ساختار سه بعدی شبکه یک لایه سخت تشکیل می دهد. برای کاربردهای لاستیک، لمینت، رزین کپسوله، ضد کف و ضد آب استفاده می شود.

11- رزین پلی اتیلن:

رایج ترین نوع رزین که سالانه حدود 100 میلیون تن تولید می کند، رزین های پلی اتیلن هستند. مقاومت شیمیایی و انعطاف پذیری بالایی دارند. آنها برای لمینت ها و فیلم های بسته بندی، ظروف، عایق کابل، پوشش ها، اسباب بازی ها، قالب ها، آسترها و لوله ها استفاده می شوند.

12- پلی استایرن کاپیا:

رزین های پلی استایرن پلیمرهای هیدروکربنی آروماتیک هستند که از مونومر استایرن ساخته می شوند. آنها ارزان و آسان برای تولید هستند، با مقاومت عالی در برابر اسیدها، قلیاها و نمک ها. رزین های پلی استایرن نیز انعطاف پذیری و شفافیت خوبی دارند. از آنها برای ساخت عایق، لوله، فوم، برج خنک کننده، لاستیک، ابزار خودرو و داشبورد استفاده می شود.

13 - رزین های پلی پروپیلن;

رزین پلی پروپیلن نوعی رزین پلیمری ترموپلاستیک است که بی مزه و بی رنگ بوده و با چگالی کم و مقاومت حرارتی خوب قابل تشخیص است بنابراین اغلب برای وسایل پزشکی استفاده می شود رزین پلی پروپیلن مقاومت شیمیایی خوبی نیز دارد. تولید اسباب بازی، قطعات الکترونیکی، لوله و لوله، الیاف و نخ و برای پوشش.

آشنایی با هنر چسب

هنر رزین نوعی هنر است که اجزای اصلی آن رزین اپوکسی و ریخته‌گری است. تکنیک های مرتبط با هنر مغز عبارتند از:

• رزین را با جوهر و رنگ ترکیب کنید تا طرح های رنگارنگ ایجاد کنید

• استفاده از رزین اپوکسی و ریختن آن روی رنگ برای ایجاد یک پوشش محافظ، ضخیم و براق

• استفاده از رزین به اشکالی مانند صدف و گل خشک

• استفاده از هنر رزین در ساخت جواهرات، لوازم جانبی و لوازم خانگی

رزین برای چه مواردی استفاده می شود؟

رزین در صنایع مختلف کاربرد دارد. ساخت صنایع دستی و جواهرات و لوازم جانبی و همچنین ساخت آثار هنری، صنعت ساختمان، کف سازی، رنگ سازی، استفاده در صنایع خودروسازی و کشتی سازی و همچنین بهبود شرایط استفاده از سنگ و رزین در صنعت سنگ.

کاربرد رزین در صنایع دستی

استفاده از رزین اپوکسی به دلیل خواص منحصر به فرد و تطبیق پذیری و ماندگاری بالا در صنایع دستی و کارهای هنری بسیار رایج است. کاربرد رزین در صنایع دستی عبارتند از:

1- ریختن چسب:

یکی از رایج ترین روش های استفاده از اپوکسی در صنایع دستی ریخته گری رزین است. با ریخته گری رزین اپوکسی در اشکال مختلف می توان اجسام سه بعدی شفاف و بادوام تولید کرد. از ریخته گری رزین می توان در جواهرسازی، مجسمه سازی و ساخت وسایل تزئینی و میز با طرح ها، رنگ ها و بافت های مختلف نیز استفاده کرد.

2- تولید رزین و سطوح هنری:

استفاده از چسب روی سطوح هنری می درخشد و از سطح و هنر محافظت می کند. برای ایجاد یک سطح شیشه ای براق می توانید از روکش رزین اپوکسی روی عکس ها، نقاشی ها، کارهای چوبی و سایر مواد استفاده کنید. استفاده از تکنیک پوشش رزین باعث افزایش شدت رنگ و ایجاد یک لایه محافظ طولانی مدت می شود.

3- هنرهای ترکیبی:

افراد و هنرمندانی که با رزین اپوکسی کار می کنند این فرصت را دارند که تکنیک های سنتز را آزمایش کرده و مواد مختلف را با رزین ترکیب کنند تا جلوه ها و بافت های منحصر به فردی ایجاد کنند. عناصری مانند پارچه، کاغذ، رنگ، رنگ، قطعات فلزی، پوسته ها و حتی عناصر طبیعی مانند گل یا برگ را می توان در آثار هنری رزین اپوکسی گنجاند. این تکنیک به افراد اجازه می دهد آثار خیره کننده و چشمگیری خلق کنند که دارای عمق و بعد هستند.

4- هنر ریخته گری رزین و مایعات:

از تکنیک ریختن رزین و رنگ آمیزی رزین اپوکسی مایع روی بوم یا سطوح دیگر برای ایجاد الگوهای جذاب و گیرا، طرح های انتزاعی یا تصاویر واقعی استفاده کنید. با کج کردن و حرکت دادن بوم، هنرمندان می‌توانند جلوه‌های سیال شگفت‌انگیزی را به‌عنوان جریان رزین و مخلوط شدن با رنگدانه‌ها یا سایر افزودنی‌ها به دست آورند. نتیجه یک اثر هنری پویا با رنگ های جذاب و اشکال ارگانیک است.

5- منبت ها و منبت ها را بردارید:

رزین های اپوکسی برای تکنیک های خاتم استفاده می شود. می‌توانید با ریختن رزین اپوکسی رنگدانه‌دار در سوراخ‌ها و شیارهای حکاکی‌شده برای ایجاد طرحی خیره‌کننده، به نجاری و صنایع دستی سنتی، پیچ و تاب معاصر بدهید.

6- مجسمه سازی و هنر سه بعدی:

از رزین اپوکسی می توان برای مجسمه سازی و هنرهای سه بعدی استفاده کرد. هنرمندان می توانند رزین اپوکسی را به اشکال و اندازه های مختلف قالب گیری کنند. و اشیاء و مجسمه های خاص و منحصر به فرد تولید می کند.

7- ساخت تزیینات با رزین

یکی از محبوب ترین و ساده ترین کاربردهای رزین برای هنرمندان و مردم، ساخت جواهرات است. با رزین می توانید انواع انگشتر، دستبند، گردنبند و سایر زیورآلات بسیار ظریف و زیبا را برای خود و دیگران بسازید. جواهرسازی یکی از ساده ترین کاربردهای رزین است و افراد برای ساختن زیورآلات از رزین فقط به رزین، قالب، رنگ و ذوق هنری مناسب نیاز دارند. همچنین می توانید از مواد دیگری مانند پلی استر و رزین UV برای ساخت جواهرات استفاده کنید، اما رزین اپوکسی پلی آمین از همه این مواد مناسب تر است. پلی استر به سرعت خشک می شود و با توجه به این ویژگی در مقایسه با اپوکسی انتخاب مناسب تری برای این صنعت می باشد. از آنجایی که کریستال و استحکام در ساخت جواهرات بسیار مهم است، استفاده از رزین در ساخت جواهرات بسیار رایج و مهم است.